Jouw blauwdruk

Human Designnaam: Poort van Rationalisatie 
I Tjing-naam: Terugkeer
Trefwoorden: stilte, peinzen, wijze rationalisatie en mentale vernieuwing
Centrum: Ajna – in dit centrum ‘wonen’ gedachten, antwoorden, meningen, inzichten, ideeën en concepten
Tegenoverliggende (stekker-stopcontact)  poort: 61 (Innerlijke Waarheid) 
Poorten 24 en 61 vormen samen het Kanaal van Bewust-Zijn / Mindfulness
Deze individuele energie is voelbaar voor iedereen in de periode van grofweg 27 april tot 2 mei

Met deze energie wil jij praktische betekenis vinden in de mysteries van het Zijn, en jouw verstand denkt daar periodiek over na. Je kiest de meest praktische antwoorden waarmee je anderen kunt inspireren, want als jouw antwoorden ‘rijp’ zijn is de kans groot dat ze invloed op anderen hebben.

Je bent doelgericht, met een eigen specifieke visie. In potentie ben je een geniale out-of-the-box-denker, die tijd nodig heeft om na te denken om tot een inzicht te komen. Je moet steeds opnieuw je gedachten herkauwen om de puzzelstukjes in elkaar te passen en de antwoorden te vinden. Je stopt niet met peinzen totdat je vraag of probleem is opgelost, en die oplossingen of antwoorden komen tot jou in een moment van rust & stilte.

De bal die rondgaat in je hoofd wordt net zo lang teruggekaatst totdat cycli spiralen worden en vernieuwing en verandering kan optreden. Het belangrijkste wat je hier moet begrijpen over deze energie, is dat er een verschil is tussen werken voor je verstand (wat zoiets is als het achtervolgen van een op hol geslagen trein) en je verstand voor jóu laten werken. 

Het komt erop neer TE HERKENNEN WAT HET WAARD IS OM OVER NA TE DENKEN, en hoe ver je daarmee gaat. Het gaat erom dat je de leiding hebt over het proces en weet wanneer nadenken (peinzen) over iets zijn nut heeft gehad en wanneer iets (piekeren) absoluut niets met jou te maken heeft; je tijd helemaal niet waard is. Een grote hulp hierbij kan kennis over je eigen Human Design ontwerp, type en autoriteit zijn.

Als je met deze kwaliteit gedefinieerd in je ontwerp,  je niet bewust bent van jouw aard, kan jouw verstand jouw ergste vijand worden, dat voor altijd jouw leven herziet en waardoor jouw gedachten de leiding van jouw leven overnemen. 

Het steeds weer terugkeren naar een probleem totdat het op een aanvaardbare manier is bijgesteld, heeft ook het gevaar in zich dat je het slechte gedrag van je geliefden gaat rationaliseren, evenals het antwoord op de vraag waarom jij niet beter verdient.  Of erger nog, je rationaliseert je eigen slechte gedrag. 

Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij verslaving – iets waar wij mensen voor zijn ‘voorgeprogrammeerd’, en de belangrijkste schuldige daarvoor is ons brein. 

De marteling van een maar doorratelende geest

Met het beschrijven van deze energie de afgelopen dagen gebeurde precies wat ik hier beschrijf 🙂 Ik bleef maar in kringetjes ronddraaien, terugkeren op de basistekst en daar nieuwe aspecten aan toevoegen, afwegen welke interpretatie mij nu het meeste aanspreekt. Dit onderwerp vind ik echter wel meer dan de moeite waard om over na te denken, en mij hier van bewust zijnd kon ik er uiteindelijk ook een punt achter zetten (voor nu…) en op de knop ‘publiceren’ drukken.

En volgens mij gebeurt precies hetzelfde bij veel anderen die een poging hebben gedaan deze kwaliteit te beschrijven, want niet eerder las ik zoveel verschillende interpretaties van één poort. Naast ‘rationalisatie’ wordt dit ook wel de energie voor ‘tel je zegeningen’ genoemd, maar ook voor ‘verslaving’. En alle hebben een punt. 

Ik vind het ook best wel een lastige energie: het zit in je hoofd en over het algemeen heb je geen vat op de processen die zich automatisch afspelen in je grijze en witte hersencellen. We volgen in ons dagelijks ‘uiterlijk’ leven over het algemeen dezelfde voorspelbare paden die onze hersenen (innerlijk) neurologisch volgen.

Daardoor gaan je gedachten (en in navolging vaak ook je leven) maar al te vaak met je op de loop. En dan ben je die op hol geslagen trein als een dolle aan het achtervolgen, in plaats van de rust te hebben je hiervan bewust te zijn en te weten dat de échte antwoorden in de leemtes tussen al het gedenk door liggen. In de stilte. 

Dit ‘weten’ over mijn Human Design ontwerp heeft een boel rust gegeven in mijn hoofd. Op het moment dat ik merk dat ik al denkend op hol slaan, kan ik nu aan de noodrem trekken en me afvragen of dat gepieker me hier & nu verder brengt. En meestal is het antwoord ‘nee’, en probeer ik dan bewust mijn gedachten te veranderen over een onderwerp dat het wél waard is – voor mij – om over na te denken.

Manlief en ik hebben deze kwaliteit beiden gedefinieerd: hij in zijn geboortekaart, dus aan de bewuste kant, ik in mijn ontwerpkaart, oftewel aan de onbewuste kant. Bij manlief (links) ‘zweeft’ deze energie eenzaam en alleen in een ongedefinieerd, niet ingekleurd (Hoofd- en) Ajnacentrum, bij mij (rechts) zorgt definitie van de tegenoverliggende poort 61 voor een kanaal waarin deze energie kan stromen, en waardoor tevens zowel mijn Hoofd- als Ajnacentrum gedefinieerd en dus ingekleurd zijn. 

Dit zorgt ervoor dat wij dezelfde energie héél verschillend ervaren. 

Ik ben mijn hele leven lang al op zoek naar de antwoorden op de Grote Vragen van het Leven, en niets of niemand kan dat veranderen. Voor wat betreft het ‘denkwerk’ hierover, moet ik leren me over te geven aan de serendipiteit* van mijn innerlijke waarheid. Muziek (luisteren en maken) en meditatie zijn heel nuttig voor me om te herkennen hoe mijn verstand werkt. Het helpt me om los te komen van dat verstand. En zo ‘werkt’ mijn hoofd, ALTIJD, omdat zowel beide poorten als beide centra mij definiëren als een ‘denker’.

Manlief kan zijn kwaliteit op verschillende manieren inzetten, afhankelijk van de omstandigheden en het gezelschap waarin hij zich bevindt – vanwege de afwezigheid van een kanaal, zijn openheid in beide centra, en dus beïnvloeding van buitenaf. Hij kent de uitersten van deze energie en alles er tussenin, en kan daar heel ‘vloeibaar’ tussen schakelen. 

Hij kan als geen ander een out-of-the-box-denker zijn met vernieuwende en inspirerende antwoorden op vragen. Maar: hij kan ook als geen ander in kringetjes blijven nadenken over zaken die voor hem geen direct nut hebben. In zo’n geval is het voor hem het beste te aarden in de natuur – wat in de praktijk neerkomt op met blote voeten door het gras in de tuin lopen.

En: hij weet als geen ander dat rationalisatie brandstof is voor verslaving. 

Dat stemmetje in je hoofd dat zegt:
‘Ach, eentje kan geen kwaad’
‘Ik heb het nodig, want…’ 

Als je gevangen zit in de rationalisatie van je verstand en elke gedachte die je hebt, gelooft, voelt stilte als een marteling. Het kan heel moeilijk zijn om eenvoudigweg aanwezig te zijn bij jezelf en bij het leven, als je geest maar door blijft ratelen. Het is heel menselijk om aan die marteling te willen ontsnappen. 

Sommigen ontsnappen door drugs te gebruiken, te drinken, te roken, seks te hebben of te gokken. Anderen werken, sporten, of scrollen zich wezenloos. Veel mensen eten tot ze ploffen. Allemaal in de hoop de gedachten en gevoelens te overstemmen die opkomen als je genoeg vertraagt om bij jezelf te zijn – in stilte.

Ons wordt niet geleerd hoe we de waarnemers van onze gedachten kunnen zijn. Er is op school geen les over gevoelens. Plus: we worden – door maatschappij, kerk, massamedia of influencers – aangemoedigd om elk moment van elke dag met iets te vullen; ledigheid is immers des duivels oorkussen.  Alles om de stilte te vermijden. Alles om te voorkomen dat je naar binnen gaat, en je ware zelf leert kennen.

Rationalisatie – alle redenen waarom we iets ánders doen dan aanwezig zijn bij onszelf – is de wegwijzer dat we op het pad naar ontsnapping zijn.

Sta daar eens bij stil.

En word je eens bewust van het volgende:

Als je over een onderwerp nadenkt, reis je eerst langs bekende neurologische paden rond dat onderwerp tot je bij een soort leemte aankomt. Een zwart gat. Een plek waar het lijkt alsof je ineens niets meer weet. Op dit moment kun je van neurologische versnelling veranderen en een nieuw, efficiënter netwerk in je hersenen ‘betreden’. Daardoor kun je de dingen plotseling in een totaal nieuw licht zien.

Het enige wat hiervoor nodig is, is de bereidheid je eigen onwetendheid onder ogen te zien. Toe te geven dat je het niet weet en dat je het misschien nooit zult weten. Deze innerlijke eerlijkheid schept de voorwaarden waarin een helder antwoord kan komen, ook al valt nooit te voorspellen wannéér dit zal gebeuren, en wat het antwoord zal zijn. Het gebeurt meestal wanneer je in rust bent en de leemte er op een of andere externe manier is – als je zwijgend zit, slaapt, droomt of gewoon helemaal niets doet.

*Serendipiteit: ‘toevallig’ iets waardevols vinden waar je eigenlijk niet naar op zoek was. In dit verband: terwijl je met je denkgeest antwoorden op bepaalde vragen zoekt, komt er in de stiltes tussen het denken door ineens een antwoord op een nu niet gestelde vraag.

Geniet je van stilte en nietsdoen? Of voelt het ongemakkelijk? Waarom?