Vandaag haal ik hier graag een artikel aan dat mij uit het hart gegrepen is. Ik doe dat in de vorm van enkele citaten uit een interview op Brainwash met filosoof Joep Dohmen. Veel van wat hij zegt ‘herken’ ik uit wat ik lees in boeken en cursussen over Human Design.
Ik ga hier niet beweren dat Human Design nu de ‘oplossing’ voor alles is, want dat is het niet. Je kunt ‘jezelf vormen’ op heel veel verschillende manieren. Maar het moge duidelijk zijn dat Human Design voor mij uiteindelijk de weg naar mijn ware zelf, de weg naar binnen, is. En dat ik het iedereen gun zichzelf niet langer te bedriegen, met behulp van wat voor systeem, gedachtegoed of gereedschap dan ook.
‘Een van de grootste risico’s van onze tijd is dat we een leugenachtig bestaan leiden, waarin we onszelf bedriegen over wie we zijn. We zijn niet meer gewend om na te denken over onszelf en dat maakt ons kwetsbaar voor onwenselijke beïnvloeding van buitenaf.’
In Human Design heet dit conditionering, en het hele punt van Human Design is in wezen de-conditionering: jezelf niet meer bedriegen dus over wie je bent en na te denken over jezelf: wie ben jij nu eigenlijk wél? Wat is van jezelf, en wat is onwenselijke beïnvloeding van buitenaf? En dit is bepaald geen gemakkelijke vraag met een instant-antwoord. Wie dat laatste zoekt, moet ergens anders zijn dan bij Human Design.
’We willen niets liever dan de vrijheid hebben om ons eigen leven te leiden, maar het is ons door de sturing en verleiding van technologie, media en markt nog nooit zo moeilijk gemaakt.’
Pas als je je daarvan bewust wordt, kun je het heft min of meer in eigen handen nemen. Kun je zelf de bewuste keuze maken of je al die technologie en media nog zo indringend in je leven wil toelaten. Maar zolang je je niet bewust bent dát je gestuurd en verleid wordt door allerlei zaken buiten jezelf… blijft dat gewoon doorgaan, en ben je daar zowel slaaf als slachtoffer van (zie volgend citaat).
’Zelf de regie over je leven nemen, en daarin zowel autonoom als verantwoordelijk zijn. Daar draait het om. En dat betekent dat je je eigen, weloverwogen keuzes maakt en tegelijk ook voortdurend betrokken blijft bij mens en aarde. Pas als we zélf onze opvattingen over het leven en ons handelen ontwikkelen, kunnen we ‘iemand’ zijn, en niet ‘niemand’, dus ‘geen ding, geen slaaf, geen slachtoffer’.’
.
’Het zijn enorme krachten die vandaag op ons inwerken (…) en die zijn niet gericht op een zinvol mens-zijn, maar op productie en consumptie. Deze machinerie creëert een eindeloze stroom verlangens en doet ons geloven dat we losers zijn als we niet de nieuwste smartphone bezitten of de laatste Nikes dragen. Het is de vraag of wij onder deze enorme systeemdwang nog wel vorm kunnen geven aan onszelf’.
Niet iedereen houdt zich bezig met de vraag over zinvol mens-zijn. Ik wel. Al decennia. En met alles wat ik leerde en las en in de praktijk bracht kwam ik steeds een klein stapje dichterbij. De grootste stap in dat hele proces was het besluit ons af te keren van al die externe, op productie en consumptie gerichte krachten, en min of meer opnieuw te beginnen, vanuit onze eigen waarden en kern, met bovendien meer betrokkenheid bij de aarde.
‘Traditionele kaders van moraal en religie in onze tijd zijn weggevallen en we zullen onze eigen kijk op het leven moeten ontwikkelen. Het is niet zo dat vroeger alles beter was: toen hadden we weer andere problemen. Vandaag leven we in een tijd van overvloed, maar met een armoede aan diepgang. Onze intrinsieke motivatie staat onder druk. Zelfkennis betekent dat je weet wat je wil en inziet wat jou te doen staat’.
Voor mij sublimeerde al mijn vorige stappen om tot een betere kennis van mezelf te komen zo’n twee jaar geleden in de ontdekking van Human Design. Het is beslist geen eindpunt, eerder een begin. Voor mij is dit gereedschap op vele lagen een uitnodiging om een eigen kijk op mijn eigen leven te ontwikkelen. Na te denken. Vragen te stellen. Waar kom ik vandaan, en waar wil ik naartoe? En hoe wil ik dat doen?
‘Inderdaad vraagt het veel om vandaag een geslaagd leven te willen leiden. Maar je moet die poging niet zien als een stapeling van eisen. Persoonsvorming gaat over de innerlijke afstemming van je zelfbeeld, van wat je echt wilt en het oefenen in deugden die daarbij passen.’
Human Design helpt mij bij dat oefenen. Bij het vinden van al bestaande deugden, en het verder ontwikkelen daarvan. Bij het vinden van ondeugden, schaduwen, en hoe dáár mee om te gaan. Want ook dat is een aspect van Human Design wat niet iedereen aan wil gaan, aan kan gaan, of aan durft te gaan. Jezelf een spiegel voorhouden. Juist dit aspect – mezelf in de ogen, het hart en de emoties ‘kijken’ – heeft er voor gezorgd dat ik nu pas een gevoel begin te krijgen bij wie en wat ik ben.
Het hele artikel WE BEDRIEGEN ONSZELF OVER WIE WE ZIJN kun je HIER lezen.
Wat is voor jou de beste manier (gebleken) om jezelf te vormen?
Geef een reactie