Poort 58: over de ‘vreugde’ van spullen en verslavingen

Ooit was het heel gewoon voor mij om te geloven dat vreugde en geluk van buitenaf komen – dat het zat in andere mensen, spullen, eten, enzovoort. Ooit in mijn leven maakte niets me ‘gelukkiger’ dan naar het geelblauwe woonwarenhuis gaan, een bord Zweedse gehaktballetjes te eten en via de voorgeschreven (lange) route de hele winkel door te snuffelen naar het nieuwste en leukste. 

De energie hiervoor uit zich via Poort 58, en is deze week ‘voelbaar’. Hier huist de kwaliteit van vitaliteit en vreugde, maar ook de keerzijde van deze medaille. Dan uit zich deze energie in het zoeken van vreugde in externe factoren in plaats van door vreugde en tevredenheid van binnen te cultiveren. Dit leidt tot drang naar en verslaving aan stimulatie, hetzij seksueel, mentaal, emotioneel, hetzij via amusementsmedia, voedsel, ervaringen, enzovoort want ‘meer, meer, meer’ en ‘het is nooit genoeg’.

Ik klaagde als mensen zich niet gedroegen zoals ik vond dat ze moesten doen. Ik steunde en kreunde, en was vaak boos op alles en iedereen. Behalve op mezelf. Als ik mijn werk niet meer leuk vond, zocht ik een nieuwe baan. Als ik teleurgesteld was in mijn vriendje, maakte ik het uit, en zocht ik een nieuw vriendje. Als ik teleurgesteld was in mijn echtgenoot, ging ik vreemd. Als ik ‘niets had om aan te trekken’, kocht ik nieuwe kleren. 

Ik heb Poort 58 niet gedefinieerd in mijn ontwerp – ik word wat deze kwaliteit betreft dus beïnvloed c.q. geconditioneerd door anderen. Mijn huidige manlief heeft deze kwaliteit wél gedefineerd, en zelfs het hele kanaal waar deze poort deel van uitmaakt. Hij kent de valkuilen als geen ander, en dus ook hoe daar weer uit te klimmen nadat je erin gedonderd bent.

Er waren tijden in mijn leven dat ik (al dan niet samen met de ene of de andere partner) met een glas wijn (of soms iets sterkers), een sigaret, een zak chips en een bak dipsaus onderuit op de bank hing en tv keek – maakte niet uit wat, maar bij voorkeur geen inspirerend praatprogramma. Maar hoeveel leuke woonspullen ik ook verzamelde, hoeveel chips ik ook at, en hoeveel mannen ik ook verleidde, het was nooit genoeg. 

Waarom doen we dit?
Dat komt door drie dingen:
We willen onze (lastige) emoties maar zoveel mogelijk verdoven. 
Ten tweede is de aarde een wereld van contrasten.  We zijn hier niet om altijd gelukzalig te zijn. Er is rozengeur en maneschijn. Maar er zijn ook orkanen, hongersnood en oorlog. Soms is het leven fantastisch, en soms is het leven klote. Dit geldt zelfs als je ‘je ontwerp perfect leeft’ (en dat dit onzin is, leg ik haarfijn uit in Jouw Blauwdruk)

Ten derde: je gevoelens en emoties worden niet veroorzaakt door andere mensen, je kleren, dat nieuwe, leuke kussen van het Zweedse warenhuis, of de hoeveelheid geld op je bankrekening. Je gedachten, gevoelens en emoties komen voort uit hoe je zenuwstelsel de feiten van het leven interpreteert. En ze worden samengesteld door de betekenis die je geeft aan jezelf, de wereld en het hele universum om je heen.

Voor alle duidelijkheid: ik zeg niet dat als je ‘gewoon positief denkt’, je altijd gelukkig zult zijn, of dat je schuld hebt aan alles wat je hebt meegemaakt! Zonder enige twijfel zijn bepaalde situaties gemakkelijker te interpreteren met vreugde en geluk; andere zijn gewoon klote. 

Hoe dan ook: emoties komen uit JOUW hersenen en zenuwstelsel. Het goede nieuws is dat je hersenen en zenuwstelsel kneedbaar zijn als klei. Je kunt nieuwe interpretaties kiezen, je vermogen tot vreugde uitbreiden en nieuwe standaardpatronen creëren. Jouw ontwerp geeft je een routekaart om dat te doen. 

Zonder dat we toen ook nog maar enig benul hadden van Human Design hebben zowel manlief als ik op enig moment het besef gekregen: dat de vreugde of het geluk dat wij dachten te vinden in van alles buiten onszelf, en in ‘meer, meer, meer’, daar niet bestaat. Wij kozen een andere interpretatie en begonnen vanaf dat moment nieuwe standaardpatronen te creëren. Eén van de vele stappen in dat proces was onze verhuizing naar Noord-Denemarken, waar we nu een eenvoudig en tevreden leven van ‘minder = genoeg’ leven.

(NB: De cursieve groene woorden zijn vaak gebruikte begrippen in Human Design. Uitleg kun je vinden op de Woordenboek-pagina)

Morgen: Poort 58: vreugde is een inside job

2 reacties op “Poort 58: over de ‘vreugde’ van spullen en verslavingen”

  1. Dat gedicht past hier inderdaad uitstekend bij Hans!

    Like

  2. Een hierbij passend gedicht vind ik, van Ed.Hoornik (1910-1970)..

    VERGEEFS
    Langer blijf ik op reis.
    Verder van huis sta ik stil:
    heimwee dwarsboomt mijn wil.

    Heengegaan om een gril,
    om een bloem, om een wassende maan,
    om de schijn van een ander bestaan,

    ben ik alleen die ben,
    voortlevend om het gemis,
    dat er de drijfveer van is.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: