Jouw blauwdruk

In de praktijk: Strategie en Autoriteit

Waar de meeste mensen moeite mee hebben als ze voor het eerst een Human Design BodyGraph hebben laten maken, is de strategie van hun energietype. Alle types moeten in zekere zin ergens op wachten, willen zij hun specifieke energie het meest optimaal benutten. Waarom moeten ze wachten? Hoe lang? Wat gaan ze doen terwijl ze wachten?

De Manifestor moet wachten op innerlijke timing. De types Manifesting- en Pure Generator moeten wachten op hun sacraal antwoord oftewel onderbuikgevoel. De Projector moet wachten op de juiste uitnodiging en erkenning. De Reflector moet zelfs een hele maancyclus wachten. En daarna kun je best jouw ‘autoriteit’ raadplegen over de te nemen stappen, en die autoriteit is over het algemeen NIET je verstand, maar luisteren naar je lijf.
Wachten is essentieel in het hele proces van de-conditioneren (van gedachten en gevoelens over wie jij zou ‘moeten’ zijn) waar de Human Designreis in feite mee begint. Wil je immers, met dit systeem als gereedschap, ontdekken wie je nu eigenlijk bent en waarom, dan zul je het verschil moeten leren ontdekken tussen welke stukjes écht van jouzelf zijn, en welke stukjes jou ingeprent zijn door je ouders, je sociale contacten, de maatschappij, enzovoort.
Mijn energietype is Projector, en ik ‘moet’ (ik zet dit bewust tussen aanhalingstekens, want natuurlijk ‘moet’ niemand iets!) wachten op een uitnodiging en vervolgens erkenning alvorens ik aan de hand van mijn emotionele autoriteit een besluit kan nemen over de gewichtige zaken van het leven zoals een partner, een nieuwe baan of een nieuw huis, of alvorens ik mijn wijsheid deel met iemand. Als ik in dat laatste geval niet wacht op die uitnodiging, praat ik letterlijk tegen dovemansoren en geloof me: dat soort praktijkervaringen heb ik heel wat.
Uitnodigingen komen in vele gedaantes. Het kan heel letterlijk een vraag zijn om mijn inbreng. Iemand die mijn mening of inzet ergens voor vraagt, doet dat omdat hij/zij weet dat ik iets waardevols kan toevoegen en daarmee heb ik dus tegelijkertijd die erkenning binnen. Kom ik zelf ergens ongenood binnenstormen met ongevraagd advies, dan is de kans heel groot dat ik als betweter word genegeerd. Sinds ik dit weet, doe ik dit dus niet meer 🙂
Soms kan een uitnodiging een blik van iemand zijn, of iets heel ontastbaars als een ‘energetische uitnodiging’. Dat was bijvoorbeeld de dag van de equinox, waarin licht en duisternis overal op aarde met elkaar in balans zijn, en ik voelde dat dit het moment was om deze site te lanceren. Hij stond al klaar sinds februari van dit jaar. Toen vond ik dat ik nog even moest wachten dus, met lanceren… De erkenning (dat ik op de goede weg ben) kwam vlot toen ik meteen aanvragen voor Jouw Blauwdruk kreeg.
Een ander soort uitnodiging kwam eerder deze week in de vorm van een link naar een makelaarssite met een heel leuk huisje. Onze ex-buurvrouw stuurde me de link toe, nadat ik haar had verteld dat ik vanwege de verstandhouding met onze nieuwe buurvrouw opensta voor verhuizing. Nu zijn uitnodigingen in het algemeen van belang voor Projector-types, maar voor mij in het bijzonder – vanwege mijn Human Design profiel – uitnodigingen uit mijn netwerk.
Zonder kennis van Human Design waren de radertjes in mijn hoofd gaan draaien, was ik op voorhand aan het wikken en wegen geslagen en had mijn verstand me gezegd: ah joh, nee, niet doen. Met de kennis van nu stapten manlief en ik in de auto en gingen we op pad, want zíjn onderbuikgevoel (hij is een Manifesting Generator) zei: oeh, leuk! Of dat nog zo zou zijn ter plekke, daar kun je immers maar op één manier achter komen.
Aangekomen bij het huisje bleef het opgewonden gevoel over alles aan de buitenkant. De voordeur bleek niet op slot, en dat is voor mij dan een uitnodiging om binnen te komen 😉 – voor manlief niet, maar die volgde me wel. Bukkend, vanwege de zeer lage voordeur, en eenmaal binnen bleek rechtop staan zelfs voor mij niet mogelijk. Het eerste wat manlief binnen zei was: ‘Nee, ik wil echt niet de rest van mijn leven bukkend doorbrengen, binnen’. Hier sprak opnieuw zijn onderbuikgevoel, en dat respecteren we tegenwoordig nog meer dan eerder.
Het zorgt er wel voor dat mijn emoties dan alle kanten opvliegen. Van opwinding over misschien weer een hele nieuwe start maken via teleurstelling over manliefs reactie en boosheid over de aanleiding van ons kijken naar andere huizen (de buurvrouw) naar berusting en dankbaarheid. Dat kan soms in een paar uur allemaal gevoeld worden, en soms duurt het weken. In zo’n emotionele periode neem ik best geen besluit, maar wacht ik (alweer!) tot de woelige zee van emoties weer kalm is.
Dat was deze keer vrij snel. We gaan niet opnieuw beginnen. We gaan (nu) niet verhuizen. Maar dankzij deze uitnodiging uit mijn netwerk zijn we een heleboel nieuwe inzichten rijker en wijzer. En kan ik dit huis nu makkelijk loslaten – wat mij ‘vroeger’ echt heel veel moeite kostte. Omdat ik nu dankzij Human Design beter begrijp hoe mijn energie en die van manlief werken, kan ik er beter mee omgaan en dat maakt het leven op dít gebied een stuk relaxter en lichter.